Kształcenie bibliotekarzy i specjalistów z zakresu informacji naukowej w krakowskim Uniwersytecie Pedagogicznym ma już ponad 60-letnią tradycję. Nieprzerwanie trwa ono od 1959 roku, kiedy to w ramach studiów fakultatywnych zorganizowano zajęcia z bibliotekoznawstwa. Duże zasługi miał tu doc. dr Józef Korpała wieloletni dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Krakowie. Zainicjował on powstanie w roku akad. 1962/63 Studium Bibliotekarskiego, które uważane jest za początek studiów bibliotekarskich w uczelni. Wykładowcami studium byli nie tylko pracownicy Instytutu Filologii Polskiej (dalej: IFP) Wyższej Szkoły Pedagogicznej, ale przede wszystkim pracownicy Biblioteki Głównej WSP i innych krakowskich bibliotek. Dostrzegając zainteresowanie studiami fakultatywnymi postanowiono powołać nowy kierunek łącząc filologię polską z bibliotekoznawstwem. Ówczesny dyrektor IFP i rektor prof. Wincenty Danek utworzył w 1971 r. przy IFP Zakład Bibliotekoznawstwa. W roku akad. 1973/74 otwarto nowe jednolite 4-letnie magisterskie zaoczne studia z bibliotekoznawstwa i informacji naukowej jako pierwsze w Polsce studia dla pracujących, a w rok później także studia stacjonarne. Magisterskie studia bibliotekoznawcze w Krakowie były osiągnięciem w skali całego kraju.

Jako samodzielna jednostka organizacyjna bibliotekoznawstwo zostało powołane przy IFP w listopadzie 1975 r. Obowiązki kierownika w Zakładzie Bibliotekoznawstwa powierzono doktorowi Janowi Okoniowi. Funkcję tę pełnił, z dwumiesięczną przerwą, kiedy to obowiązki kierownika powierzono dr. Janowi Bujakowi, do 31 sierpnia 1978 r. Ostatecznie w październiku 1977 r. na podstawie zarządzenia rektora WSP został wyłoniony ze struktur IFP Samodzielny Zakład Bibliotekoznawstwa (dalej SZB) z siedzibą przy ul. Grodzkiej 60. Od początku roku akad. 1978/79 kierownictwo Samodzielnego Zakładu Bibliotekoznawstwa objął doc. dr hab. Jerzy Jarowiecki. W ramach Zakładu funkcjonowały cztery zespoły naukowo-badawcze (1. Zespół książki i czytelnictwa; 2. Zespół Czasopiśmiennictwa polskiego i zagadnień wydawniczych; 3. Zespół historii i funkcji bibliotek; 4. Zespół bibliografii i informacji naukowej). Profesor dr hab. Jerzy Jarowiecki pełnił funkcję kierowniczą nieprzerwanie do 2000 r. Od 1981 r. obowiązywały już jednolite 5-letnie dzienne studia magisterskie.

Na podstawie Uchwały Senatu WSP z dnia 3 czerwca 1985 r. przekształcono dynamicznie rozwijający się SZB w Katedrę Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej. Pierwszym zastępcą kierownika Katedry została doc. dr hab. Wacława Szelińska (1985-1986), potem prof. dr hab. Ryszard Ergetowski (1986-1991) i dr Piotr Krywak (1991-1994) W tym też czasie na studiach zaocznych wprowadzono pięcioletni plan studiów magisterskich. Przez cały rok 1984 pracowano nad planem wprowadzającym przedmioty pedagogiczne, dzięki czemu bibliotekoznawstwo od roku akad. 1985/86 uzyskało status kierunku nauczycielskiego.

W 1992 r. przeniesiono Katedrę z ul. Grodzkiej 60 na ul. Ingardena 4, po czym w 1994 r. ostatecznie przeprowadzono ją do gmachu głównego uczelni przy ul. Podchorążych 2, gdzie mieści się do chwili obecnej. W roku akad. 1993/94 dokonano zmiany statusu organizacyjnego Katedry. Została ona włączona na krótki okres w strukturę IFP. Stworzono nową strukturę powiększając liczbę pracowni do pięciu. W ramach studiów dziennych i zaocznych cały czas istniały takie specjalizacje, jak: biblioteki szkolne i pedagogiczne, biblioteki publiczne, informacja naukowa, edytorstwo, czasopiśmiennictwo polskie XIX i XX w.

Rok 1999 był niezwykle ważny w historii istnienia uczelni i bibliotekoznawstwa, ponieważ dnia 1 października przemianowano Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Akademię Pedagogiczną im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, a Katedra otrzymała status Instytutu Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej. Awans ten spowodował przekształcenia w strukturze Instytutu. Utworzono 4 katedry i 1 zakład (Katedra Bibliotekarstwa i Czytelnictwa; Katedra Czasopiśmiennictwa i Kultury Literackiej; Katedra Historii Książki; Katedra Teorii Tekstu i Edytorstwa; Zakład Informacji i Dokumentacji Naukowej). Także rok 2000 przyniósł zmiany związane z odejściem długoletniego dyrektora Instytutu prof. dr. hab. Jerzego Jarowieckiego. Od 1 X 2000 do 1 X 2001 roku funkcję tę pełnił dr hab. Józef Szocki prof. AP, który również odszedł na emeryturę. W latach 2001-2012 Instytutem kierowała dr hab. Halina Kosętka prof. UP. Przez szereg lat wicedyrektorem był dr Piotr Krywak. W 2003 r. przyjęto nową nazwę: Instytut Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa. Zgodnie z zatwierdzonymi standardami MNSZWiT oraz założeniami procesu bolońskiego w roku akad. 2007/8 uruchomiono studia 2-stopniowe (1 stopień stacjonarnych i niestacjonarnych studiów licencjackich z dodatkową specjalizacją na studiach dziennych – nauczanie j. polskiego w szkole podstawowej i gimnazjum. Natomiast na studiach niestacjonarnych tylko specjalność nienauczycielską).

Następną znamienną datą dla Uczelni i Instytutu jest 20 listopada 2008 roku. Weszła w życie kolejna ustawa, nadająca Uczelni nazwę Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Ponadto lata 2008-2009 to okres przygotowań do uruchomienia drugiego etapu studiów – studiów uzupełniających magisterskich (zarówno dla studiów stacjonarnych, jak i niestacjonarnych), ponieważ w roku 2011 zakończył się 30-letni etap jednolitych 5-letnich studiów magisterskich. W roku tym zmieniła się również struktura Instytutu, powstało 6 katedr (do istniejących struktur dołączono Katedrę Antropologii Kultury Książki). Po roku 2010 zmieniła się sytuacja i kondycja Instytutu, ponieważ powstał nowy Wydział Filologiczny Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie –wyodrębniony z Wydziału Humanistycznego. Instytut Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa znalazł się w strukturze Wydziału w towarzystwie dwu instytutów: Filologii Polskiej i Neofilologii.

Od 1 X 2012 roku pełniącym obowiązki dyrektora jest dr Michał Rogoż, a wicedyrektorem dr Iwona Pietrzkiewicz. W roku akademickim 2013/14 po ponownej reorganizacji struktury Instytutu powstały 3 katedry (Katedra Badań Książki i Prasy; Katedra Bibliotekarstwa i Czytelnictwa; Katedra Nauki o Informacji i Edukacji Informacyjnej).

1 stycznia 2016 roku zaszła kolejna zmiana. Decyzją JM Rektora prof dra hab. Michała Śliwy Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa został przekształcony w Instytut Nauk o Informacji. W jego strukturze wydzielono trzy katedry: Katedrę Wiedzy o Drukowanych i Cyfrowych Środkach Przekazu; Katedrę Zarządzania Informacją oraz Katedrę Kultury Informacyjnej.

Na mocy Zarządzenia Rektora Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie prof. dr. hab. Kazimierza Karolczaka w związku z uchwaleniem przez Senat Uczelni w dniu 17 kwietnia 2019 r. nowego Statutu od dnia 12 lipca 2019 roku ustanowiono nową strukturę Instytutu Nauk o Informacji (INoI). Strukturę instytutu tworzą:

  • Katedra Kultury Informacyjnej (KKI)
  • Katedra Wiedzy o Mediach (KWM)
  • Katedra Zarządzania Informacją (KZI).
Historia INoI
Wywiad z prof. J. Jarowieckim
Scroll to Top
Skip to content